tedirgin

dikiyoruz hep birlikte sevinçle

ama, söküyor onları biri

son günlerde

kara sularıma saplanan matkap benzeri

arkamdan kuyumu kazan biri

yüzüme gülen biri ya da

sırtlan gibi karanlıkta…

yurdumun çocukları!

hamarat kunduzları

taşkın derelerin!

söyleyin!

kırsam mı su geçirmez tabakayı

yol kıyılarına setler mi çeksem

kurukafa bir dövmeyle

göğsüme mi işlesem

tehlikeyi

vadiden akan toprağı tutacak

ağaç kalmadı

yağmurlar başlayacak

ne yapmalı!

İlyas Tunç

Eylül 2010, Sinop

Şiirden- İki Aylık Şiir Dergisi

Mayıs-Haziran 2011, sayı: 5