Estragon
kimim ki ben şu sakin söğüt ağacının altında bir başına bırakılmış diğerinden başka... yapacak bir şey yoksa ! - 'evet, hadi gidelim' şapka, çizme...ıvır zıvır hayat bir oyalanma derken gecikti maya ufka bakalım... birazdan Godot ! ölüm ya da ütopya ! yani yarım kalmış cümle art arda üç nokta... ah, benim olmayan ömrüm ! edilgen bekleyiş, paranoya ! hiç' liğin eşiğinde hepsi ayaküstü bir iki söz sıkıcı bir buluşma -sahi, neden geldim buraya İlyas Tunç
